Langzaam ging het sneller

Afgelopen zaterdag was het op de Veluwezoom erg warm en benauwd. Op die dag was ik vrijwilliger bij de Veluwezoomtrail. Een dag lang op de mountainbike parcours bouwen en controleren. Hier had ik behoorlijk wat vocht verloren, iets dat ik de volgende ochtend duidelijk merkte toen ik zelf mocht lopen. En dan weet je vooraf dat 34 km trailen niet makkelijk gaat worden.

Op zulke dagen weet ik dat hard starten en meegaan met de kopgroep bij mij niet goed werkt. Dit is de reden dat ik dit keer ook een paar meter naar achter schuif in het startvak om zo niet in de verleiding te komen toch mee te gaan. Ik laat na de start de kopgroep daarom ook lekker lopen en zie onderweg wel hoe het gaat.

De eerste kilometers heb ik nog stijve en zware benen en kan net het groepje bij houden waar ik in beland ben. Gelukkig gaat dit na een paar heuveltjes over, anders had het een lange dag geworden. Het gaat dus langzaam al iets beter als ik na 7,5 km de eerste verzorgingspost bereik. Drinken en gelletjes heb ik genoeg bij me maar ik heb toch ontzettend trek in iets zouts. Twee handen vol chips opeten helpt goed. Al moet ik wel wat lopers voorbij laten gaan die ik net ingehaald heb.

Het zout in de chips heeft zijn uitwerking niet gemist. Ik knap er erg van op en loop een stuk lekkerder. Toch wil ik nog niet te veel gaan versnellen want het mag dan wel iets koeler zijn vandaag, het blijft nog een behoorlijk eind naar de finish.
Wel ga ik deze dag wat sneller over de Koningslaan richting de Carolinahoeve dan een dag eerder. Als je niet al te behendig bent met een mtb is lopen over de boomwortels nu eenmaal makkelijker.

Door de zonering op de Veluwe mogen we dit keer niet meer over het Rozendaalse Veld en de Posbank. We blijven nu vooral in de bossen. Als je op de kaart kijkt lijkt het of je op een postzegel heen en weer aan het slingeren bent. Al lopend merk je daar niets van. Het slingert wel, maar gaat ook heuvel-op en heuvel-af. De lopers op de andere paden zie je niet eens. En bovendien is dit gebied bij de Lappendeken ook erg mooi.

Bij de tweede verzorgingspost herhaal ik het recept van de eerste verzorgingspost. Het lijkt prima te werken en na een korte stop vervolg ik mijn weg. Niet veel later sluit een andere loper zich bij mij aan. Niet dat ik de hele weg alleen gelopen heb. Eigenlijk kom ik de hele tijd wel lopers tegen, al zijn dat voornamelijk lopers die de 58 km lopen en twee uur eerder gestart zijn.

Samen met de andere loper gaat het nog steeds prima en gaat ook het tempo langzaam omhoog. Dit gaat door tot ongeveer 10 km voor de finish. Hij meldt mij dat ik te hard ga en we wensen elkaar succes. Dit is ook het deel van de route dat we gisteren deels hebben opgebouwd en gecontroleerd. Bekend terrein dus.

Aangezien het nog steeds goed blijft gaan versnel ik langzaam steeds een beetje. En dat kan ik tot de finish vol houden. Uiteindelijk kom ik als tiende over de eindstreep in 2.34u. Een prima resultaat en erg lekker gelopen. Het rustiger starten heeft zich uitbetaald en het is wel zo lekker om niet al halverwege al met de tong op de schoenen verder te moeten.

Foto’s: Jeroen Zwetselaar, Anneke Pannekoek en LarsBDMEDIA.