Baggerfestijn

Op tweede kerstdag is het traditiegetrouw altijd gezellig bij de Kerstcross in Opmeer. Nu was ik er al een aantal jaren niet geweest maar dit jaar paste het mooi in de planning.
Voor mij stond dit jaar weer de 10 km op het programma. Met de regen van de afgelopen tijd was het natuurlijk wel te verwachten dat er veel prut zou zijn. Al viel dat een paar weken geleden bij de St. Georgecross nog aardig mee. Hier in Opmeer ben je eigenlijk wel altijd verzekerd van een flinke hoeveelheid bagger. Al had ik niet verwacht dat het zo veel zou zijn.

Ik sta bij de start lekker voorin en kan direct aardig mee komen. Het is toch altijd weer even zoeken hoe je jezelf een weg kan banen door de prut, iets wat niet helemaal mijn specialiteit is. Sommige delen van het parcours zijn al helemaal stuk gelopen aangezien de 5 km een uur eerder hier langs is gekomen. Vooral tussen de damhekken is het een ware kunst om op de been te blijven.
Doordat ik nog niet alle kracht terug heb na een griepje van een paar weken geleden red ik het niet om bij de lopers te blijven waar ik normaal gesproken samen mee op kan lopen. Bij het inlopen merkte ik het al en ik heb toen besloten het niet te gek te doen, zwaar wordt het toch wel. Tegen de toch wel stevige wind in verdwijnt ook het laatse restje kracht in de blubber tussen de grassprieten.
We mogen van geluk spreken dat niet alles is afgevlakt bij de ruilverkavelingen in het verleden. Er zijn nog wat hogere delen in de weilanden die net wat beter te belopen zijn, toch stukjes waar je even op adem kan komen.

In de eerste ronde loop ik vooral samen met Ruud Beerepoot maar bij het ingaan van de tweede ronde loop ik toch bij hem weg. En de tweede ronde is niet makkelijker. Daar waar eerst nog grasprieten te zien waren zijn er nu enkel nog stroken grijszwarte modder waar je tot je kuiten in weg zakt. Het vreet energie.
Mijn tweede ronde is ook een redelijk eenzame ronde. De hele weg loop ik alleen. Verschuilen voor de wind lukt dus ook niet. Wel heb ik het idee dat ik de loper voor mij nog bij kan halen. Halverwege de ronde ben ik bijna bij hem. Als ik later, na een stuk bagger die de volste concentratie vergt om op de been te blijven, voor mij kijk blijkt hij toch weer van mij weggelopen te zijn.
Aan het eind van de ronde moet je na het “kerstbomenbos” de verharde weg op. Het loopt niet echt makkelijk met de kilo’s modder aan de schoenen en het duurt even voordat dat eraf is gestampt. Ik pers er nog een kleine versnelling uit al hoeft dat niet want de gaten voor en achter mij zijn zo groot dat dit geen verandering meer zal geven. Uiteindelijk kom ik overall als 14e en bij de M45 als 3e over de finish. En even bijkomen moet ik dan wel want ik ben onderweg toch een paar keer goed stuk gegaan.
Wel was dit de zwaarste editie waar ik ooit aan meegedaan heb, en ja het blijft toch iedere keer weer een feestje op tweede kerstdag in Opmeer.